Προεόρτια (παραμονή) τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (14 Αυγούστου)

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Λαοί προσκιρτήσατε, χεῖρας κροτοῦντες πιστῶς, καί πόθω ἀθροίσθητε, σήμερον χαίροντες, καί φαιδρῶς ἀλαλάζοντες, πάντες ἐν εὐφροσύνη· τοῦ Θεοῦ γάρ ἡ Μήτηρ, μέλλει τῶν ἐπιγείων, πρός τά ἄνω ἀπαίρειν, ἐνδόξως· ἣν ἐν ὕμνοις ἀεί, ὡς Θεοτόκον δοξάζομεν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου ἡ οἰκουμένη, προσκιρτῶσα σήμερον, μετ’ εὐφροσύνης μυστικῶς, Θεοκυῆτορ κραυγάζει σοι· χαῖρε Παρθένε Χριστιανῶν τό καύχημα.

Μεγαλυνάριον.
Ἄνωθεν χορεῖαι Ἀγγελικαί, καί ἀπό περάτων, Ἀποστόλων θεία πληθύς, σπεύσατε προθύμως Γεθσημανῇ χωρίῳ, κηδεῦσαι ἐπαξίως, τήν Θεομήτορα.

Προφήτης Μιχαίας (14 Αυγούστου)

προφήτης Μιχαίας ἔζησε στήν Ἱερουσαλήμ τό 748 – 696 π.Χ., ἐπί τῶν βασιλέων Ἰωάθαμ, Ἄχαζ καί Ἐζεκίου. Ἀνῆκε στήν φυλή τοῦ Ἰούδα καί γεννήθηκε στή Μορασθῆ, γι’ αὐτό καί ὀνομάσθηκε καί Μορασθίτης. Ὁ Μιχαίας, σχεδόν σύγχρονος μέ τόν προφήτη Ἠσαΐα, εἶναι ἕκτος ἀπό τούς μικρούς λεγόμενους προφῆτες. Ἡ προφητεία του ἀποτελεῖται ἀπό ἑπτά κεφάλαια. Στά πρῶτα τρία, προαναγγέλλει τήν καταστροφή τῆς Σαμάρειας. Στά ἑπόμενα δυό μιλάει γιά τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία καί στά δυό τελευταῖα ἐλέγχει τό λαό τοῦ Ἰσραήλ, πού γιά νά ἐξιλεωθεῖ ζητᾶ νά κάνει διάφορες θυσίες στόν Θεό, ἐνῷ ὁ Μιχαίας τοῦ ὑπενθυμίζει τό πραγματικό καθῆκον πού ἔχει στόν Θεό, μέ τήν ἑξῆς ἐρώτηση: «Τί Κύριος ἐκζητεῖ παρά σοῦ ἀλλά ἡ τοῦ ποιείν κρῖμα καί ἀγαπᾶν ἔλεον καί ἕτοιμον εἶναι τοῦ πορεύεσθαι μετά Κυρίου Θεοῦ σου;». Δηλαδή, τί ζητάει ἀπό σένα ὁ Θεός, παρά μόνο νά εἶσαι δίκαιος, εὐσπλαγχνικός καί πρόθυμος νά πορεύεσαι σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου; Μιά διαχρονική ὑπενθύμιση, πού ἀνταποκρίνεται φυσικά καί στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας. Γενικά, τό βιβλίο τοῦ Μιχαία, πού γράφηκε στήν ἑβραϊκή, διακρίνεται γιά τή γλαφυρότητα καί τή σαφήνεια τῶν φράσεών του. Νά ἀναφέρουμε ἐπίσης, ὅτι ὁ Μιχαίας, λόγω τοῦ ὅτι ἦταν σφοδρός ἐλεγκτής τῶν παρανομιῶν τοῦ Ἀχαάθ, βασιλιά τοῦ Ἰούδα, καταδιώκετο ἀπ’ αὐτόν καί σῳζόταν φεύγοντας στά ὄρη. Ἀλλά ὅταν βασίλευσε ὁ γιός τοῦ Ἀχαάβ, Ἰωράμ, τον συνέλαβε, μή ἀνεχόμενος τούς ἐλέγχους του και τον θανάτωσε δι’ ἀπαγχονισμού.
Τό σῶμά του περισυνέλεξαν οἱ συγγενεῖς του καί τό ἔθαψαν στή Μορασθῆ, κοντά στό πολυανδρίο Ἐνακείμ.

Περισσότερα...

Ἅγιος Οὐρσίκιος ὁ Μάρτυρας (14 Αυγούστου)

πῆρξε στά χρόνια τοῦ βασιλιά Μαξιμιανοῦ (286 – 305) καί καταγόταν ἀπό τήν πόλη Σιβεντοῦ τῆς Ἄνω Ἰλλυρίας. Ἦταν στρατιωτικός καί εἶχε φτάσει μέχρι καί τό βαθμό τοῦ τριβούνου. Καταγγέλθηκε στόν Μαξιμιανό ἀπό κάποιον Οὐάλεντα ὅτι εἶναι χριστιανός καί παραπέμφθηκε στόν ἔπαρχο Ἀριστείδη γιά ἀνάκριση. Ἀλλά ὁ Οὐρσίκιος ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν χριστιανική του πίστη καί βασανίστηκε σκληρά καί ποικιλοτρόπως. Ἐπειδή ὅμως ἐπέμενε νά ὁμολογεῖ τόν Χριστό, ἀποκεφαλίστηκε καί ἔτσι ἔλαβε ἔνδοξα τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἅγιος Μάρκελλος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ἀπαμείας (14 Αυγούστου)

Ἱερομάρτυς Μάρκελλος, ἔζησε τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Α’ τοῦ Μεγάλου. Καταγόταν ἀπό τήν Κύπρο, στήν ὁποία καί ἔλαβε κοσμικό ἀξίωμα, ἀναθέτοντάς του τήν διοίκηση τοῦ νησιοῦ. Κατά τήν διάρκεια τῶν κοσμικῶν του καθηκόντων, προσπάθησε νά εἶναι πάντα δίκαιος, κάτι πού ἐξέπληξε τούς πάντες στό νησί. Ἀργότερα ἔγινε ἱερέας καί ἔπειτα Ἐπίσκοπος Ἀπαμείας τῆς Συρίας.
Ὡς Ποιμενάρχης, ἦταν σωστός καί δίκαιος καί προσπαθοῦσε νά βρίσκεται συνέχεια κοντά στά προβλήματα τοῦ ποιμνίου του. Ἀναδείχτηκε δέ θερμός ζηλωτής τῆς πίστεως, στόν Χριστιανισμό, ἀνεγείροντας πολλές ἐκκλησίες καί γκρεμίζοντας συγχρόνως πολλούς εἰδωλολατρικούς ναούς. Σ’ ἕνα μάλιστα ἀπό αὐτούς, ὁ ὁποῖος δέν γκρεμιζόταν μέ τίποτα, ἔριξε ἁγιασμένο νερό καί ἀμέσως ὁ ναός αὐτός, πού ἦταν ἀφιερωμένος στόν Δία, πῆρε φωτιά καί ἐξαφανίστηκε.
Μέ ἀφορμή τό γεγονός αὐτό τόν συνέλαβαν καί τόν ἔριξαν στήν κάμινο. Μ’ αὐτόν λοιπόν τόν τρόπο ὁ Ἅγιος Μάρκελλος παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Κύριο.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx