Σαρακοστή των Χριστουγέννων

Με τα μάτια της ψυχής μας ας κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό και ας ακολουθήσουμε το αστέρι
των σοφών μάγων σε ένα ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΗΘΛΕΕΜ
 

εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της χριστιανοσύνης. Ανήκει σις Δεσποτικές εορτές, δηλ. αναφέρεται σε γεγονός της ζωής του Δεσπότη Χριστού. Μαζί με το Πάσχα είναι οι κορυφαίες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή εορτάζουμε την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, την κάθοδο του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος στον κόσμο. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει  ο άνθρωπος θεός κατά χάριν. Ο Θεός έρχεται από τον ουρανό στη γη, για να ανέβει ο άνθρωπος από τη γη στον ουρανό. Ο Χριστός ήλθε ανάμεσά μας για να σώσει το ανθρώπινο γένος, να στήσει και πάλι τις γκρεμισμένες γέφυρες επικοινωνίας με τον Θεό, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή του δόξα, να φανερώσει στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός ταπεινώθηκε βαθειά για να μας ανυψώσει, γενήθηκε στο χρόνο για να υπερβούμε εμείς το χρόνο, έλαβε την ανθρώπινη φύση για να τη θεώσει. Γι’ αυτό γιορτάζουμε, χαιρόμεθα και πανηγυρίζουμε.

Περισσότερα...

Ἅγιος Πλάτωνας (18 Νοεμβρίου)

Ἅγιος Πλάτωνας καταγόταν ἀπό τήν Ἄγκυρα τῆς Γαλατίας τῆς Μ. Ἀσίας, καί ἦταν ἀδελφός τοῦ μάρτυρα Ἀντιόχου.
Σέ νεαρή ἡλικία τόν συνέλαβαν οἱ εἰδωλολάτρες, διότι διακήρυττε τήν πίστη του στόν Ἰησοῦ Χριστό καί τόν ὁδήγησαν μπροστά στόν ἡγεμόνα Ἀγριππίνο. Ὁ Ἀγριππίνος βλέποντας τήν ὡραιότητα τοῦ νέου καί γνωρίζοντας ὅτι κατεῖχε περιουσία, προσπάθησε νά τόν ἑλκύσει μέ κολακεῖες. Ὅμως ὁ Ἅγιος Πλάτων ἀρνήθηκε καί συνέχισε νά διακηρύττει τήν πίστη του στόν ἕναν καί μοναδικό Θεό. Ἀφοῦ ὁ ἡγεμόνας εἶδε ὅτι δέν κατάφερε νά τόν ἀλλαξοπιστήσει δελεάζοντάς τον, τόν ἀπείλησε μέ μαρτύρια.
Παρ’ ὅλα ταῦτα ὁ Ἅγιος Πλάτων παρέμεινε σταθερός στήν πίστη του. Ἔτσι ὁ Ἀγριππίνας διέταξε νά τόν μαστιγώσουν ἀνελέητα καί ὕστερα νά τόν βασανίσουν μέ πυρωμένες ράβδους. Ὁ Ἅγιος διατήρησε ὅλη του τήν πίστη καί δέν ἔπαψε νά ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό, γι’ αὐτό διατάχθηκε ὁ ἀποκεφαλισμός του.
Ἔτσι λοιπόν ὁ Ἅγιος μεγαλομάρτυρας Πλάτωνας παρέδωσε τό πνεῦμα του στόν Κύριο καί τιμήθηκε μέ τό ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Ἅγιος Ῥωμανός (18 Νοεμβρίου)

ζησε στίς ἀρχές τοῦ 4ου αἰώνα μ.Χ. Ἐπειδή ὁ ἔπαρχος Ἀντιοχείας Ἀσκληπιάδης φώναζε καί βλασφημοῦσε κατά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ πιστή καρδιά τοῦ Ῥωμανοῦ πῆρε φωτιά ἀπό ἱερή ἀγανάκτηση ἐναντίον του.
Καί κάποια μέρα, καιροφυλάκτησε τήν στιγμή πού ὁ ἔπαρχος θά ἔμπαινε στό ναό τῶν εἰδώλων, καί τοῦ εἶπε κατά πρόσωπο: «τά εἴδωλα δέν εἶναι θεοί». Ὀργισμένος ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας, διέταξε καί ἔκοψαν τή γλώσσα τοῦ Ῥωμανοῦ. Ἀλλά ὁ Θεός μέ θαῦμα, διατήρησε τήν λαλιά στόν Ῥωμανό καί χωρίς τήν γλώσσα του. Ἔτσι ὅταν τόν ἔκλεισαν στήν φυλακή κήρυττε τόν Χριστό στούς δεσμοφύλακες.
Οἱ εἰδωλολάτρες, ἐπειδή δέν μποροῦσαν νά ἀντέξουν σ’ αὐτά τά θαύματα, ἔπνιξαν τόν γενναῖο μάρτυρα (τό 304 μ.Χ.). Ἀλλά ἡ ἀλήθεια δέν πνίγεται. Ἀντίθετα οἱ διωγμοί ἐπιταχύνουν τόν θρίαμβό της. Καί δέν πέρασαν πολλοί αἰῶνες καί τά εἴδωλα ἔπεσαν σ’ ὅλη τήν ρωμαϊκή αὐτοκρατορία, κατά τόν ἀληθινό λόγο τοῦ Ῥωμανοῦ, πού φωνάζει καί στήν ἐποχή τῶν σύγχρονων εἰδώλων, ὅτι «τά εἴδωλα δέν εἶναι θεοί».

Περισσότερα...

Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Νεομάρτυρας (18 Νοεμβρίου)

αταγόταν ἀπό τήν Παραμυθιά τῆς Ἠπείρου. Κατά τήν ἐποχή τοῦ θέρους, βρισκόταν μαζί μέ τήν ἀδελφή του καθώς καί μέ ἄλλους χριστιανούς στούς ἀγρούς. Ἐκεῖ λοιπόν, ἦλθε σέ συμπλοκή μέ κάποιους Τούρκους, πού ἐπιτέθηκαν μέ κακό σκοπό στήν ἀδελφή του.
Τότε οἱ Τοῦρκοι, προσβληθέντες ἀπό τήν συμπλοκή αὐτή, συκοφάντησαν τόν Ἀναστάσιο στόν πασᾶ, ὅτι δῆθεν ἔδωσε λόγο νά ἀλλάξει τήν πίστη του. Ὁ πασᾶς τόν συνέλαβε καί τόν πίεζε νά ἀλλαξοπιστήσει. Στίς προτάσεις τοῦ πασᾶ ὁ Ἀναστάσιος ἀπάντησε: «Ποτέ δέν ἔδωσα τέτοιο λόγο. Χριστιανός γεννήθηκα, χριστιανός καί θά πεθάνω μέ τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ μου. Ὅσο γιά τά ἀγαθά πού μοῦ ὑπόσχεσαι δέν ἐνδιαφέρομαι καθόλου, διότι ἔχω πολλά ἀγαθά αἰώνια, πού βρίσκονται στούς οὐρανούς καί δέν ἔχουν καμιά σύγκριση μέ τά παρόντα». Μέ τά λόγια αὐτά ὁ Ἀναστάσιος, κατόρθωσε καί ἔκανε χριστιανό τόν γιό τοῦ πασᾶ, Μούσα ὀνομαζόμενο (κάποιες πληροφορίες ἀναφέρουν ὅτι μετονομάστηκε Δημήτριος καί μάλιστα μαρτύρησε γιά τόν Χριστό).
Ὁ δέ Ἅγιος, ἀφοῦ βασανίστηκε μέσα στήν φυλακή μέ τόν πιό φρικτό τρόπο, τελικά ἀποκεφαλίστηκε ἔξω ἀπό τήν Παραμυθιά κοντά σ’ ἕνα Μοναστήρι στίς 18 Νοεμβρίου 1750.
Τό ἱερό λείψανό του ἐνταφίασαν μέ τιμές οἱ μοναχοί του Μοναστηριοῦ αὐτοῦ.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx