Περί ταπεινοφροσύνης

Πήγαινε κάποτε ο αββάς Μακάριος από το Έλος στο κελί του κρατώντας
βλαστούς. Και ξαφνικά τον συναντάει ο διάβολος πάνω στον δρόμο με ένα δρεπάνι στο χέρι. Έκανε να τον χτυπήσει αλλά δεν το κατόρθωσε και του λέει: «Πολλή αντίσταση υπάρχει σε σένα, Μακάριε, γιατί η δύναμή μου δεν ενεργεί επάνω σου. Ότι κάνεις, κάνω κι εγώ, εσύ νηστεύεις, νηστεύω κι εγώ, εσύ αγρυπνείς, εγώ δεν κοιμάμαι καθόλου. Ένα πράγμα μόνο είναι στο οποίο με νικάς». «Και ποιο είναι αυτό;» τον ρωτάει ο αββάς Μακάριος. «Η ταπείνωσή σου -απαντά- και γι αυτό δεν μπορώ να σε νικήσω».